تحسین رهبر معظم انقلاب از دولتهای نهم و دهم، هرچند تمجید و تحسین از عملکردها و رفتارهای مثبتی بود که این دو دولت در طول مسئولیت هشت ساله خویش انجام داده است ولی بیش از تمجید از دولت، معطوف کردن نگاه دولت آینده به ارزشها و مطلوبهایی است که همه دولتها باید به آنها توجه داشته باشند.
هشتمین افطاری دولتهای نهم و دهم با ولی امر مسلمین قطعاً ماندگارترین افطاری خواهد بود که تاکنون دولتها در انتهای هشت سال مسئولیت خویش داشتهاند. افطاری آخر هیئت دولت با رهبر معظم انقلاب از ویژگیهایی برخوردار بود که هیچ سابقهای را نمیتوان برای آن در دولتهای گذشته پیدا کرد. لذتی که از این افطاری نصیب کابینه دهم شد، حقیقتاً وصفناپذیر است، آنگونه که میتواند منشأ انرژی متراکمی برای دولت یازدهم و انگیزه مضاعف برای کسانی باشد که سنگر کابینه دهم را ترک و عرصه دیگری را برای خدمت برخواهند گزید. رهبر معظم انقلاب در شرایطی عملکرد دولتهای نهم و دهم را تحسینبرانگیز معرفی کردند که با توجه به برخی نارساییها در کشور، دشمنان بیرونی و برخی عوامل مغرض یا ناآگاه داخلی، این نارساییها و مشکلات را دستاویزی برای هجمه به دولت و نادیده گرفتن هشت سال تلاش خستگیناپذیر او قرار داده بودند.
در چرایی این تعریف و تحسینها، چند نکته وجود دارد که میتواند هم عبرت برای دولتهای آینده باشد و هم درس آموز برای نیروهای دلسوز انقلاب که بعضاً تحت تأثیر فضای رسانهای دشمن با نگاه سطحی به وضعیت جامعه و نقد قوای نظام به ویژه دستگاه اجرایی کشور، از دایره انصاف خارج شده و حاضر به دیدن برجستگیها و نکات مثبت و تلاش دولتها نیستند.
۱- اولین سؤالی که مطرح است این است که آیا اکنون که دولت دهم روزهای پایانی خود را سپری میکند، سخنان رهبر معظم انقلاب از سر دلجویی دولتمردان یا خدای نکرده خشنودی ظاهری آنها از این سخنان پرمغز که کاملاً مخاطب آن مشخص است، مطرح میشود یا اینکه این تعریفها و تحسینها از یک پیشینه برخوردار است. دو نکته را نباید فراموش کرد؛ اولاً در طول زعامت ولی امر مسلمین سراغ نداریم که معظمله سخنی را در باب دولتمردان به جهت خوشایند کسی یا کسانی بیان فرموده باشند چرا که در دولتهای گذشته بارها دیده بودیم که ایشان ضمن حمایت از دولتها در طول دوره مسئولیتشان، در پایان این دوره نیز به کلیاتی بسنده و از تلاشهای صورت گرفته تقدیر میکردند و بعضاً برخی مطالباتی که در آن دوره به آن عمل نشده بود را نیز به صورت ظریف متذکر میشدند. ثانیاً در این دولت نیز بارها تقدیر از تلاشهای صورت گرفته را شاهد بودهایم اما آنچه بیش از همه در رد این نگاه که تمجید از دولت احمدینژاد از سر دلجویی یا خشنودی صورت گرفته ، میتواند مورد توجه واقع شود، سخنان رهبر فرزانه انقلاب در آستانه انتخابات یازدهم میباشد. پیش از برگزاری انتخابات، معظمله در سخنانی در باب ویژگیهای نامزدهای ریاست جمهوری تأکید فرموده بودند که مردم شخصی را انتخاب کنند که تمام ویژگیهای مثبت دولتهای گذشته را داشته و فاقد ویژگیهای منفی آنها باشد. این سخن گویای این واقعیت است که دولت احمدینژاد در کنار برخی رفتارهای ناصواب، دارای ویژگیهای مثبت بسیاری بود که شاید برای اولین بار بود که در این دو دولت آنها را تجربه میکردیم. ویژگیهایی که به هیچ وجه نباید به فراموشی سپرده شوند که تلاش خستگیناپذیر و کار بیمنت برای مردم از آن جمله میباشد.
۲- تحسین رهبر معظم انقلاب از دولتهای نهم و دهم، هرچند تمجید و تحسین از عملکردها و رفتارهای مثبتی بود که این دو دولت در طول مسئولیت هشت ساله خویش انجام داده است ولی بیش از تمجید از دولت، معطوف کردن نگاه دولت آینده به ارزشها و مطلوبهایی است که همه دولتها باید به آنها توجه داشته باشند. ایشان در واقع با این تعریف و تمجیدها، منشوری را برای دولت جدید و دولتهای آینده صادر کردند. بیان دو فراز از سفارش امیرالمؤمنین(ع) به فرزند عزیزشان امام حسن مجتبی(ع) مبنی بر اینکه برای عبور از مسیر سخت، طولانی و پرتلاطم دنیا به سوی قیامت توجه به ۱- اندازهگیری و فراهم کردن توشه لازم برای این مسیر ۲- سبک کردن بار خود در این مسیر است، در واقع راهبرد همه دولت ها را برای آینده ترسیم کردند. اینکه کار و تلاش خستگیناپذیر و بیمنت برای مردم میتواند توشه لازم را برای آخرت فراهم کند و عدم تعلق به مال دنیا و دست نیازیدن به اموال مردم در عین دسترسی به آنها و سادهزیستی و عدم توجه به زندگی اشرافی، ضمن آنکه میتواند الگوی مناسبی برای جامعه باشد میتواند یک دولتمرد را در مسیر پاداش اخروی رهنمون نماید. این سخنان قطعاً تکلیف و انتظار از دولت آینده را بیشتر میکند. اینکه دولت آینده باید بیاعتنا به امتیازات و حتی خودداری از آسودگی و استراحت، با کار بیوقفه و شبانهروزی همچون دولتهای نهم و دهم، مسیر تلاش دولت احمدینژاد را طی کرده و حامل ارزشهای مثبتی باشد که این دو دولت بوده است.
۳- نکته برجسته دیگر در سخنان رهبر معظم انقلاب در جمع دولتمردان، پافشاری به ارزشها و احساس شرم نکردن در بیان اهداف، انگیزهها و شیوههای انقلابی در مجامع جهانی بود. چیزی که به کرات در طول این هشت سال در بیان رئیس جمهور در مجامع بینالمللی شاهد بودیم. آنگونه که موجب عصبانیت دشمنان و خشنودی دوستداران انقلاب گردیده بود. ملت بزرگ ایران بارها در راهپیماییها و مناسبتها به صراحت اعلام کردهاند که از مواضع متناقض و غیرهمسو با شعارهای انقلاب بیزارند و اگر مسئولی در جایی چنین مواضعی را اتخاذ میکرد، با نگاه منفی به او مینگریستند. دولت احمدینژاد و شخص او نماینده شایستهای برای طرح این شعارها و مواضع انقلابی بود و به جز موارد اندکی که در یکی دو سال اخیر شاهد آن بودیم و موجب عدم اقبال و بعضاً تقبیح مردم واقع شد، در همه این سالها او نماینده شایستهای برای نظام و انقلاب بود.
این راهبرد یعنی اینکه دولت آینده نیز همچون دو دولت نهم و دهم سزاوار است همین مسیر درست را طی کرده و ذرهای از این شعارها که میراث بزرگ امام راحل است، عقبنشینی نکند. آنچه امروز در سرنوشت «محمد مرسی» در مصر دیدیم، حاصل عدم پافشاری او بر شعارهای اصولی و انقلابی بود که مردم مصر از انقلاب خود انتظار داشتند و چنین رفتارهایی عاقبت خوبی را برای یک دولتمرد رقم نخواهد زد.
۴- سخنان رهبر فرزانه انقلاب و تحسین دولتمردان از عملکرد هشت ساله، حاوی این پیام برای آقای روحانی رئیس جمهور منتخب دولت یازدهم نیز بود که ظرفیت مدیریتی خوبی در اختیار دولت آینده قرار گرفته است و نباید این ظرفیت به بهانه برخی تنگنظریها خدای نکرده به فراموشی سپرده شود و باید تلاش شود از این ظرفیت برای پیشبرد برنامههای آینده فارغ از رفتارهای جناحی استفاده شود.
https://sirjankhabar.ir/?p=4550