به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی “سیرجان خبر” قدمت نوروز و وجود این جشن به زمان‌های پیش از شکل گیری ایران و قبل از دوره مادها و هخامنشیان برمی‌گردد، ولی نام آن در اوستا نیست و از سه هزار سال پیش از میلاد، در آسیای میانه و آسیای غربی دو عید، رواج داشته‌است، عید آفرینش در اوایل پاییز و عید رستاخیزی که در آغاز بهار، برگزار می‌شده‌است بعدها دو عید پاییزی و بهاری به یک عید تبدیل گردیده و سر بهار جشن گرفته می‌شده‌است.

در زمان های گذشته عید نوروز چنین نبود…

امروزه عید نوروز با هفت سین و قرآن و… شروع می شود که هفت سین سفرهای است که ایرانیان و پارسی زبانان هنگام نوروز می‌آرایند که این سفره روی زمین یا روی خوان پایه گذاشته می‌شود که خانواده در زمان گردش سال در کنار سفره هفت‌سین می‌نشینند و دسته‌ای نیز سفره را تا سیزده روز پس از نوروز نگه می‌دارند و در پایان این چرخه، در روز سیزده نوروز، سبزه را به آب می‌سپارند و سفره هفت‌سین ویژه نوروز نیست و گروهی این سفره یا مانندش را برای جشن زناشویی یا شب چله آماده می‌کنند.

بگذریم، آرام آرام دارد صدای پای عمو نوروز همان پیرمرد کهنسال افسانه ای به گوش می رسد او می آید و با دستان سبزش دستی بر سر و روی درختان که به خواب رفته اند می کشد و آنها را از خواب زمستانی بیدار می کند و عظمت خداوند را نشان می دهد.

همه اینها نشانه هایی است که دیگر باید ننه سرما همان مثال قدیمی زمستان باید کوله بارش را جمع کند و خداحافظی کند تا فصلی جدید شروع شود بهار با عمو نوروزش بیاید و همه چیز عوض شود.

عمو نوروز می آید و دستی بر همه چیزمی زند و همه چیز را بیدار می کند یاد آن ضرب المثل قدیمی افتادم که می گفت آنکه خواب است به راحتی بیدار می شود اما آنکه خود را به خواب زده بیدار نمی شود،عمو نوروز با انسانهایی که خود را به خواب زده اند چه کند، نوروز فقط خرید و دید و بازدید نیست نوروز فقط گشت و گذار نیست و فقط خانه تکانی نیست.

نوروز فرصتی برای آشتی با دیگران و خوب بودن و مهربان شدن است،بیایید همراه با خانه تکانی،دلمان را که کهنه از کینه ها شده را تمیز و نو کنیم.

اگر بخواهیم از نوروز امسال بگوییم کمی تفاوت دارد چون نوروز یعنی نو شدن،ترمیم شدن اما سیرجان شهر من دیگر مثل هر ساله رنگ و بوی عید را نمی دهد، اگر بخواهم از اوضاع خیابان های شهر بگوییم باران چند وقت پیش چاله و دست انداز های زیادی در خیابان ها درست کرده یا از جدول ها بگوییم که نشانه نما و جان شهر هستند از گرد و غبار سیاه شده اند و بوی عید را برده اند،باید فکری شود.

به بازار ها و مرکز خرید می آییم کم کم اوضاع بد کاسبی به پایان می رسد و مردم به خرید عید می پردازند،کم کم دیگر بازارها پر از مردم می شوند یعنی بوی عید دارد تشدید می شود و وقتی که به کودکان ماهی فروش می نگریم یاد این میفتیم که عید می آید اما عده ای از فروشنده گان از اوضاع کاسبی ناراضی بودند اما امید داشتند که با نزدیک شدن به سال نو اوضاع از این آشفتگی داربیاید و روز به روز بهتر شود.