گزارش امروز “سیرجان خبر” با گزارش های قبلی تفاوت دارد چون شخصیت آن کودک ۹ ساله ای به نام امیر است که به علت مشکلات مالی خانواده اش درس را در کلاس دوم دبستان رها کرده و در سر یکی از همین چهارراه های شهرمان دستمال می فروشد تا بتواند کمکی به پدرش در تامین مخارج خانواده شان کند.
وقتی که از او راجع به خانواده شان پرسیدیم گفت خانواده ما از ۲ پسر و ۱ دختر تشکیل شده که فرزند بزرگ من هستم پدر من کارگر است و ما اصلا وضع مالی خوبی ندارم پدرم همیشه جلوی ما شرمنده و سرافکنده است و من به خاطر اینکه به پدرم کمتر فشار بیایید کار می کنم.
این کودک سیرجانی در گفت و گو با خبرنگار ما گفت:پدر من مرا کلاس اول با هر سختی بود به مدرسه فرستاد ولی سال دوم به علت مشکلات مالی و نداشتن توان پرداخت شهریه مدرسه از نیمه اول سال دوم مدرسه را رها کردم و به شاگردی میوه فروش درآمدم اما به خاطر کبودی بودنم و جسته کوچکم مرا اخراج کرد و بعد از آن به واکس زنی کفش روی آوردم که عده ای می آمدند و وقتی من پولم را میخاستم نمی دادند و عده ای از آن ها حتی مرا می زدند و به فحاشی می پرداختند و بعد از آن هم که به دستمال فروشی و کارهای دیگر پرداختم اما هیچ کدام کفایت نمی کنند.
وی در ادامه گفت:مادر من بیمار است و پدرم نمی تواند مخارج درمانش را بدهد تا کمتر درد بکشد و کسی هم به فکر ما نیست که دیگر دستمال فروشی هم جواب نمی دهد چون عده زیادی در سر چهارراه ها و سایر مکان ها به این کارها مشغول شده اند.
این کودک کار در پایان گفت:می خواهم درس بخوانم و روزی پزشک شوم تا به کسانی که وضع مالی خوبی ندارند رایگان سرویس دهم تا کمتر رنج بکشند.
به امید روزی که دولت برای همه جوانان اشتغال ایجاد کند تا کودکانی از قبیل امیر فقط به فکر درس و آینده سازی ایران سرافراز باشند.

گزارش:امین رضا سالاری