از دستفروشان می‌توان به‌عنوان صنف غیرمجاز توزیع کالا نام برد، صنفی که نه مالیات می‌دهند و نه نظارتی بر کالاهای توزیعی آنها صورت می‌گیرد ولی بر اثر مشکلات شبکه توزیع کالا، اشتغال در این بخش در حال افزایش است. روزگاری دستفروشی به معنی فروش یک کالای بی‌کیفیت در کنار خیابان بود اما امروزه دستفروشی بیشتر شغلی پر درآمد محسوب می‌شود که دامنه فعالان آن از کالاهای بی‌کیفیت به سمت کالاهای گران‌قیمت سوق پیدا کرده است.

به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی “سیرجان خبر”  این گزارش کمی با گزارش و خبرهای دیگر تفاوت دارد چون بازیگر و نقش اولش فرق می کند که به علت فقر و مرگ پدر درس را در دوره ی دبیرستان با معدل بسیار عالی و با وجود یک شیفت کار و یک شیفت درس کنار گذاشته است که او ۱۵سال است که کاسب بازار است.

نان شب خود و زن و بچه اش را از دست فروشی در یکی از خیابان های بازار سیرجان با وجود سختی زیاد و کسادی بازار تا دغدغه این که الان وسایلش توسط مامور شهرداری جمع می شود،او یک دستفروش است که علاوه بر هم و غم زندگی، درد کوله ای از لباس هایی که هر روز می برد و می آورد هم بر دوشش اضافه شده است،

زمانی که خبرنگار سیرجان خبر از مشکلاتش پرسید،دستی بر صورتش کشید و گفت: ما دستفروشان خیلی مشکل داریم از کسادی بازار گرفته تا گیر و مشکلات شهرداری و از قسط های عقب افتاده وام گرفته و از اجاره خانه و امرار و معاش دلش خون بود.

وقتی که صحبت از جای جدید دستفروشان شد گفت جای جدید کسی نمی آید قصه ی ما شده قصه ی جمعه بازاری ها آن ها هم دقیقا اوضاع ما را دارند،چرا در این شهر جایی برای ما ندارد و چرا کسی رسیدگی نمی کند و اگر به ما جای درست و حسابی نمی دهند بگذارند بساط کنیم این تنها شغل و تنها منبع درآمد ما است و ما را نه جای دولتی سر کار می گیرند و نه معدن و نه ما پارتی درست و حسابی داریم.

اگر مسئولین نمی توانند فکری به حال ما بدبخت بیچارگان کنند بگذارند همین جا بساط کنیم یا فکری به حال ما کنند اگر از دیگر افراد نیز سوال کنید همه ناراضی هستند و چرا باید این گونه باشد و چرا سیرجان با این همه منابع درآمد و معادن باید اینقدر جوان بیکار داشته باشد و دیگر از شرمندگی جلوی خانواده خسته شده ایم.

گزارش:امین رضا سالاری